ການນໍາໃຊ້ມາດຕະການທາງກົດໝາຍເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນອຸບປະຕິເຫດ ຢູ່ນະຄອນຫຼວງພະບາງ

Abstract

ການສຶກສາເລື່ອງ ການນໍາໃຊ້ມາດຕະການທາງກົດໝາຍເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນອຸບປະຕິເຫດຢູ່ນະຄອນຫຼວງພະບາງ” ແມ່ນການຊອກຮູ້ສາຍເຫດທີ່ພາໃຫ້ເກີດອຸປະຕິເຫດ, ກຸ່ມຄົນທີ່ມີຄວາມສ່ຽງເກີດອຸປະຕິເຫດ, ໄລຍະເວລາທີ່ເກີດອຸປະຕິເຫດເປັນປະຈໍາ, ຊອກຫາບັນຫາທີ່ພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການແກ້ໄຂຄະດີອຸປະຕິເຫດຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ຕໍາຫຼວດ, ການນໍາໃຊ້ມາດຕະການຕ່າງໆໃສ່ຜູ້ກະທໍາຜິດທາງຈະລາຈອນ. ການຄົ້ນຄວ້ານີ້ ແມ່ນໃຊ້ວິທີການສໍາພາດເຈົ້າໜ້າທີ່ຕໍຫຼວດຈະລາຈອນ, ຄົ້ນຄວ້າເອກະສານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ແລ້ວສັງລວມເອົາຈຸດທີ່ເຫັນວ່າມີຄວາມຈໍາເປັນມາວິເຄາະປຽບທຽບໃສ່ກັບທິດສະດີ ແລະ ຫຼັກການທີ່ມີຢູ່.

ຜ່ານການສຶກສາເຫັນໄວ່າ ຜູ້ລະເມີດກົດຈະລາຈອນຈໍານວນໜຶ່ງ ແມ່ນບໍ່ຮູ້ກົດລະບຽບຈະລາຈອນ,ຈໍານວນໜຶ່ງຮູ້ແລ້ວແຕ່ບໍ່ເຄົາລົບ ແລະ ບໍ່ປະຕິບັດກົດລະບຽບຈະລາຈອນມີເຈດຕະນາລະເມີດຝ່າຝືນທັ້ງໆທີ່ຮູ້ຢູ່ວ່າ ຜົນສະທ້ອນຈາກການກະທໍາຂອງຕົນຈະສ້າງຄວາມເສັຍຫາຍໃຫ້ແກ່ສັງຄົມ ເປັນຕົ້ນວ່າ ຂັບຂີ່ຍາມເມົ້າເຫຼົ້າ, ໃຊ້ຄວາມໄວ້ເກີນຂອບເຂດ, ບໍ່ປ່ອຍສິດໃຫ້ຄົນອື່ນ ແລະ ຂັບຂີ່ບໍ່ຖືກຊ່ອງທາງຈະລາຈອນເປັນຕົ້ນ.

ຈໍາພວກທີ່ມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ກັບການເກີດອຸປະຕິເຫດ ແມ່ນກໍາມະກອນ, ນັກຮຽນ-ນັກສຶກສາເປັນສ່ວຍໃຫຍ່ ປະຊາຊົນທົ່ວໄປເປັນບາງຄັ້ງຄາວມັກເກີດກັບລະດັບເກນອາຍຸແຕ່ 15-25 ປີ ເຊິ່ງເປັນຊ່ວງທີ່ຢູ່ໃນໄວຄຶກຄະນອງ, ໄລຍະເວທີ່ມັກເກີດອຸປະຕິເຫດແມ່ນໄລຍະ 7 ໂມງ-8 ໂມງ ແລະ ເລີກໂຮງຮຽນ, ເລີກການ 16 ໂມງ-21 ໂມງ.

ຄວາມຫຍຸງຍາກໃນການແກ້ໄຂ ບາງເທື່ອແມ່ນຂາດພະຍານຫຼັກຖານທີ່ຄົບຖ້ວນ ເນື່ອງຈາກຜູ້ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງບໍ່ຍາກໃຫ້ຄວາມຮ່ວມມື, ບາງກໍລະນີຜູ້ເສັຍຫາຍຮຽກຮ້ອງເອົາຄ່າເສັຍຫາຍສູງເກີນຂອບເຂດເຮັດໃຫ້ຄູ່ກໍລະນີບໍ່ສາມາດຈ່າຍຕາມການຮຽກຮ້ອງໄດ້ ເນື່ອງຈາກວ່າບໍ່ໄດ້ວາງບັນຖັດຖານໄວ້ ວ່າພິຈາລະນາສູງສຸດເທົ່າໃດ ແລະ ຕໍ່າສຸດເທົ່າໃດ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນອີງໃສ່ຄວາມສາດມາດຂອງຜູ້ກໍ່ຄວາມເສັຍຫາຍ (ແກ້ໄຂແບບຄອບຄົວ) ບາງຄັ້ງເຮັດໃຫ້ເກີດມີການເຂົ້າຂ້າງອອກຂາ, ພິກປີ້ນຄະດີ ແລະ ອື່ນໆເປັນຕົ້ນ.

ກົດໝາຍ  ແລະ  ນິຕິກຳ  ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບວຽກງານການຈະລາຈອນ  ຍັງບໍ່ທັນເປັນລະບົບຄົບຊຸດ(ຊ່ອງວ່າງ),ບາງອັນກໍບໍ່ສອດຄ່ອງກັບສະພາບການຂະຫຍາຍຕົວທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ເປັນຕົ້ນອັດຕາຄ່າປັບໃໝ,ການລົງໂທດຕໍ່ຜູ້ລະເມີດເບົາໂພດ ແລະການນຳໃຊ້ມາດຕະການທາງດ້ານກົດໝາຍກໍບໍ່ທັນເຂັ້ມງວດ,ບໍ່ທັນເດັດຂາດ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ລະເມີດບໍ່ຢ້ານກົ້ວແລະ ມັກປະຕິເສດຕໍ່ຄວາມຮັບຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນການໃຊ້ແທນຄ່າເສັຍຫາຍແກ່ຜູ້ຖືກເສັຍຫາຍ.

This research studies the problem of "Enforcement legal measures to reduce accidents in Luang Prabang City". In addition, to find out the causes that lead to accidents, groups of people who are at risk of accidents, the period when accidents occur regularly, and also to find out about the problems found in solving the accident case of police officers, using various measures against traffic offenders. This research uses the method of interviewing traffic police officers, researching related documents, and summarizing the points that are deemed necessary to analyze and compare with existing theories and principles.

Through the study, it can be seen that some of the traffic violators do not know and understand the traffic rules, some of them know but do not respect and do not follow the traffic regulations. They have the intention of violating the traffic regulations and they know that the consequences of their actions will cause damage to society, such as driving while drunk, taking high speed, not yielding the right to others and driving in the wrong lane, etc.

The people who are at risk of accidents are workers, and students are a large number, but generally, people are at risk of accidents. From time to time, the age limit is from 15-25 years old, which is the period in middle age, the time when accidents often occur is between 7:00-8:00 after schooling, and working between 16:00-21:00.

Difficulty in solving sometimes there is a lack of witnesses with complete evidence because the party involved is not to cooperate, in some cases, the injured party demands an excessive amount of damages therefore the party is unable to pay according to the claim because there is no standard set up as to how much to consider the maximum. Most of them are based on the ability of the person who caused the damage (resolving the parties’ family style), sometimes causing side-stepping, flipping the case, and soon.

Another hand, laws, and legislations related to traffic work are not yet a complete system (there are gaps), and some of them are not in line with the socio-economic growth situation, such as the rate of fines, the punishment for violators enough, and the enforcement of legal measures are not yet strict, not decisive, causing violators to not be afraid and often refuse to take responsibility for the responsibility of compensation for damages to the victims.