ການນຳໃຊ້ຕາຕະລາງປັດໄຈສົນເຂົ້າ-ສົນອອກແບບປະລິມານເພື່ອວິເຄາະການເຮັດທຸລະກຳທາງດ້ານເສດຖະກິດຂອງບ້ານ ຫ້ວຍນໍ້າບັກ ແຂວງຫຼວງນໍ້າທາ

Abstract

ບົດຄົ້ນຄ້ວານີ້ແມ່ນມີຈຸດປະສົງເພື່ອສຶກສາການເພີ່ງພາອາໃສເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນຂອງຄົວ ເຮືອນ, ໂດຍການສ້າງຕາຕະລາງປັດໄຈສົນເຂົ້າ-ສົນອອກແບບປະລິມານ. ເຊິ່ງການສ້າງຕາຕະ ລາງດັ່ງກ່າວ ແມ່ນໄດ້ຈາກການລົງສຳຫຼວດໂດຍການລົງເກັບກຳຂໍ້ມູນຕົວຈິງຢູ່ ບ້ານຫ້ວຍນໍ້າບັກ ແຂວງຫຼວງນໍ້າທາ. ຜົນຂອງການສຶກສາພົບວ່າ ຄົວເຮືອນມີການຊື້-ຂາຍແລກປ່ຽນນຳ ກັນຫຼາຍທີ່ ສຸດແມ່ນປະເພດສັດປີກ, ເພາະວ່າສັດປີກແມ່ນມີລາຄາຖືກ ແລະ ເປັນສິ່ງທີ່ຄົວເຮືອນໃຊ້ເຂົ້າໃນ ການບໍລິໂພກໃນຊີວິດປະຈຳວັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ເຊິ່ງໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄົວເຮືອນທີ່ມີລາຍໄດ້ ຢູ່ໃນລະດັບໃກ້ເສັ້ນຄວາມທຸກຍາກຫາປານກາງ, ພວກເຂົາມີການຊື້-ຂາຍແລກປ່ຽນນຳກັນຫຼາຍ ກວ່າຄົວເຮືອນທີ່ມີລາຍໄດ້ຕໍ່າສຸດ ແລະ ຄົວເຮືອນທີ່ມີລາຍໄດ້ສູງ. ເຊິ່ງການຊື້-ຂາຍແລກປ່ຽນ ດັ່ງກ່າວກວມເຖິງ 70% ຂອງການຊື້-ຂາຍທັງໜົດພາຍໃນບ້ານ. ຜົນຂອງການສຶກສາໄດ້ຊີ້ໃຫ້ ເຫັນວ່າ ເພື່ອຕ້ອງການປັບປຸງການດຳລົງຊີວິດຂອງຄົວເຮືອນ ແລະ ນຳໄປສູ່ການພັດທະນາ ແບບຍືນຍົງ, ການເພິ່ງພາອາໃສເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນໂດຍອາໃສການຊື້-ຂາຍແລກປ່ຽນນຳກັນ ແມ່ນເປັນສິ່ງທີ່ຈຳເປັນເພື່ອເພີ່ມປະລິມານການຊື້-ຂາຍ ແລະ ຜົນຜະລິດຂອງສັດປີກ.

This research aims to examine household interdependency. Qualitative village input-output table is constructed using the village input-output table from survey in Houey Nambak village (Luang Namtha province). The findings show that poultry is the subject of most transactions, as it is cheap and widely consumed by households. Specifically, nearly poor and middle-income households have stronger interdependency than poor and rich households in terms of poultry transactions with over 70% of total transactions conducted within the village. Our results imply that to improve household livelihoods and to lead to sustainable development, adopting commercialization is necessary to raise transaction volume and poultry productivity.